1.0 Handhavingsverzoek aan LNV
Op 3 november 2008 is er een officieel verzoek ingediend bij de afdeling handhaving van LNV (drs. Tim de Frel).
Vijfendertig inwoners van Midlaren en Noordlaren hebben Philippe Boucher gemachtigd om dit verzoek mede namens hen te doen. Hiermee is duidelijk dat onze klachten een breed draagvlak hebben.
Een lastig punt is dat je bij LNV aannemelijk moet maken, dat je belanghebbende bent, en dus een persoonlijk en objectief vaststelbaar belang hebt in deze zaak. We hebben betoogd dat het hier gaat om een breder maatschappelijk belang, omdat veel bewoners van dit gebied grote waarde hechten aan de schoonheid van het dal van de Aa. Ons belang in deze zaak is, dat dit gebied niet op deze manier aan het toerisme mag worden prijs gegeven.

1.1 De bezwaren
Het eerste bezwaar geldt de natuurtoets van Arcadis. Heel veel beschermde planten en dieren zijn hierin niet genoemd. Dat wil zeggen dat LNV onvolledig is geïnformeerd en men dus ook niet een oordeelkundige ontheffing kon verlenen. Zo wordt bijvoorbeeld de dassenburcht, die al 10 jaar in dit gebied aanwezig is, niet genoemd. Wij hebben LNV verzocht de gemeente Tynaarlo te verplichten een aanvullende ontheffing aan te vragen m.b.t. de das. Te veel gemotoriseerd verkeer op de Westertse weg en ook loslopende honden zijn een bedreiging voor deze dieren, die hier met enige regelmaat worden dood gereden.

1.2 Het gebruik
Nog veel schadelijker dan de aanleg zelf, is het gebruik van het pad. Hier is in de natuurtoets niets over gezegd. Het pad loopt langs de oevers van de Aa, en op de zandkop er naast wil Staatsbosbeheer een uitzichtpunt inrichten (Belvédère). De plek zal dan recreatief gebruikt worden: over de oevers lopen, picknicken, speelweide, zwemmen etc. De schade aan planten en de verstoring van dieren zal daardoor nog vele malen groter zijn. Wij vragen aan LNV om te onderzoeken welke aanvullende maatregelen genomen moeten worden om de verleende ontheffing alsnog te rechtvaardigen. Zelf stellen we voor het tracé van het fietspad naar het noorden te verleggen.

1.3 Overtredingen
De ontheffing is verleend voor een aantal met name genoemde werkzaamheden. Dat wil zeggen dat als men andere werkzaamheden gaat verrichten, daar opnieuw een ontheffing voor aangevraagd moet worden. Het blijkt dat er op twee punten van het oorspronkelijke plan is afgeweken. Langs de zandkop is een 70 meter lange beschoeiing aangelegd, terwijl men betoogd had de oevers met rust te zullen laten. Ook is er een strook grasbetonnen stenen van 1.60 m breed naast het fietspad gelegd, terwijl de vergunning alleen het betonpad van 2 m breed betrof. Wij hebben LNV gevraagd de gemeente te verplichten de beschoeiing te verwijderen. Het punt van de betonstenen heeft LNV zelf ontdekt en in hun onderzoek betrokken.

1.4 Het Bélvedère-plan
Als een konijn uit een hoge hoed dook er opeens nog een plan op, dat uit de koker van Staatsbosbeheer bleek te komen. Ze kapten 30 bomen op de zandheuvel naast het fietspad om daar een mooi uitzichtpunt te creëren, een zogeheten Belvédère. Dit plan wordt door de Gemeente los gezien van het fietspad en valt onder verantwoordelijkheid van SBB. Door deze twee plannen los van elkaar te houden, bleef bij de ontheffingsaanvraag buiten beeld wat de werkelijke schade voor plant en dier zal zijn.
Dit is een punt dat we ook bij het NBEL onder de aandacht zullen brengen. Uiteindelijk is het overlegorgaan NBEL door het ministerie van LNV ingesteld om te waarborgen dat de uiteenlopende belangen van verschillende belanghebbenden in een samenhangend verband kunnen worden bekeken en afgewogen bij het inrichten van het beekdallandschap. Dat er van deze samenhang in de praktijk geen sprake is, bleek, toen de Vereniging Dorpsbelangen Midlaren dit punt onlangs bij wethouder Assies aankaartte. Op hun klacht, dat hij hen niet op de hoogte had gebracht van het Belvédère-plan, was zijn antwoord: "Daar ga ik niet over; wij zijn geen eigenaar van die grond. Dit plan valt onder de verantwoordelijkheid van SBB." En daarmee was de kous af. De vraag is gerechtvaardigd, wat die gezamenlijkheid van het NBEL dan wel inhoudt? Voor de normale burger levert het eerder het beeld op van een ongrijpbare octopus.